πολυκλόνητος

-ον, Α

1. αυτός που κλονίζεται πολύ

2. αυτός που κινείται πολύ ή πάντοτε.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -κλόνητος (< κλονίζω), πρβλ. α-κλόνητος].